Dziwny i burzliwy żywot Saszki Biełego

Zastrzelili Saszkę Białego a tak dobrze mu szło. Pomyślcie tylko: Rosjanin po służbie wojskowej w Tbilisi uzyskuje obywatelstwo ukraińskie i zaczyna działać w banderowskiej organizacji założonej przez syna kata Wołynia Romana Suchewycza. Powiece -no i co, może miał jakichś kozackich przodków i wrócił na ojczyzny łono. Może i tak ale dalej zaczyna być jeszcze ciekawiej, oto Saszka w 1994 jedzie na wojnę w Czeczenii gdzie walczy w oddziale Szamila Basajewa a później zostaje osobistym ochroniarzem prezydenta Dżochara Dudajewa, który razem z całym swoim sztabem ginie po precyzyjnym uderzeniu rakiety. Kto ocalał, zgadliście- Saszka wyszedł z tego cało, nawet niedraśnięty.

Po czeczeńskiej przygodzie Saszka udziela się dalej. W 1999 w Równym on i jego kumple porywają miejscowego biznesmena za którego żądają marne 1000 baksów. Za coś takiego nasz gieroj dostaje tylko 3 i pół roku odsiadki. Nikt go zresztą specjalnie nie niepokoi dopiero w marcu 2014 przypomniał sobie o nim Komitet Śledczy Rosji i umieścił go na międzynarodowym liście gończym za przewagi w Czeczenii. Trochę to dziwne gdyż pamiętamy zapewnienia Putina, że dorwie terrorystów nawet w kiblu a taki Szaszka tyle lat spokojnie wymuszał haracze na Wołyniu.

Prawdziwe pole do popisu stworzył mu jednak Majdan gdzie Saszka szybko sobie zdobył uznanie chodząc z kałachem w ręku i bijąc po mordzie tych, którzy broni akurat nie mieli przy sobie. Furorę zrobiło nagranie gdzie nasz bohater poniewiera prokuratora traktując przerażonego okularnika z liścia.

Wydawało się, że teraz u Saszki wszystko gra, jego dawni towarzysze broni z Czeczenii, których miał ochraniać już dawno odpoczywają w raju dla szahidów poległych za wiarę a on ściąga haracze i rządzi jak chce na Wołyniu. Niestety nie tylko wam drodzy czytelnicy kariera gieroja z Równego wydała się mocno dziwna nawet jak na obyczaje w tamtejszej części świata. Ktoś z ukraińskiego rządu musiał coś pokojarzyć i doszedł do wniosku, że nie chce skończyć jak czeczeńscy druhowie Saszki.

Powiecie, że szkoda się zajmować kimś takim, ot zginął Saszka i czort z nim. Mam jednak nadzieję, ze sprawa ma szersze tło i chodzi nie tylko o niego. Być może ktoś tam wreszcie pojął, że bez odsunięcia od władzy banderowców naszpikowanych ruską agenturą nie ma najmniejszych szans na przetrwanie Samostijnej Ukrainy bez której nie będzie też niepodległej Polski.