Złotoryja. Widok z lotu ptaka na ruiny zamku Kazimierza Wielkiego. Widoczny lewy brzeg rzeki Drwęcy 1939

https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Z%C5%82otorii

Zamek wybudowano w 1343 roku na polecenie króla Kazimierza Wielkiego, w celu zabezpieczenia granicy Ziemi Dobrzyńskiej oraz kontroli działań Krzyżaków w Toruniu. Zamek wzniesiono na miejscu drewnianego grodu książąt mazowieckich, który istniał od czasów wczesnego średniowiecza. Po śmierci Kazimierza Wielkiego w 1370 roku, zamek przypadł Kaźkowi Słupskiemu, jednak 9 września 1373 roku zajął go książę gniewkowski Władysław Biały, który podstępnie pojmał burgrabiego zamku Mikołaja Romlika. Wkrótce jednak licząc na łaskę króla Ludwika Węgierskiego, Władysław Biały zwraca mu zamek. W celu odzyskania ojcowizny 16 sierpnia 1375 roku Władysław Biały przy pomocy rycerzy burgundzkich ponownie opanowuje zamek i organizuje z niego najazdy na Kujawy, co spowodowało kontrakcję wojsk królewskich Ludwika Węgierskiego, które 1 czerwca 1376 roku rozpoczęły oblężenie zamku. W czasie oblężenia zamku w lipcu 1376 roku ranny został książę Kaźko Słupski, w wyniku czego zmarł po kilku miesiącach. Na początku 1377 roku Władysław Biały poddał zamek wojskom królewskim. W latach 1379-1392 zamek należał do Władysława Opolczyka, który otrzymał go od Ludwika Węgierskiego wraz z ziemią dobrzyńską i częścią Kujaw. Jego dobre stosunki z Krzyżakami sprawiły, że w maju 1391 roku oddał bezprawnie zamek w zastaw Zakonowi za 50 tys. florenów, co m.in. stało się powodem konfliktu króla Jagiełły z księciem. W 1404 roku na mocy ugody z Raciążka wykupił go Władysław Jagiełło. W dniu 2 września 1409 roku po ośmiodniowym oblężeniu przez Krzyżaków został zdobyty i zniszczony na rozkaz wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena. Wycięto przy tym polską załogę zamku przy dźwiękach muzyki[2]. W maju 1411 roku na polu w pobliżu zamku wymieniono opieczętowane dokumenty I pokoju toruńskiego, na podstawie którego zamek powrócił do Królestwa Polskiego, a Krzyżacy zobowiązali się wypłacić odszkodowanie za jego zniszczenie w wysokości około 3 ton srebra. Drugi pokój toruński ostatecznie przyczynił się do utraty militarnego znaczenia zamku w Złotorii, ponieważ przestała w pobliżu istnieć granica państwowa na Drwęcy. Na początku XIX w. uległ częściowej rozbiórce, której zaniechano z powodu bardzo mocnej zaprawy użytej do budowy.