Polska klasa średnia czyli pacjent, który stracił pamięć

Spośród zalewu analiz poświeconych wynikom wyborów nikt nie zwrócił uwagi na to, że prawie połowa Polaków postanowiła zagłosować na kandydata, który uważa budowę nowego lotniska w Polsce za zbędne skoro jest lotnisko w Berlinie. Nie chodzi tu tylko o jedna głupią wypowiedź wydartą z kontekstu ale o fakt, że Platforma i jej pupil reprezentują w polskiej polityce opcję ewidentnie proniemiecką. Na paradoks zakrawa sytuacja w której większość polskiej klasy średniej to klientela wyborcza partii Rafała Trzaskowskiego. Mamy tu do czynienia wręcz z modelowym przykładem opisanej przez Marksa „fałszywej świadomości.


Nasze relacje z Niemcami to typowy przykład sytuacji w której biedniejszy kraj wkracza w ścisłą współprace gospodarczą z bogatym sąsiadem. Taki asymetryczny układ jest początkowo bardzo korzystny dla biedniejszego partnera. Nie sposób zaprzeczyć, że polska klasa średnia w znaczący rozwinęła się dzięki wejściu polski do Unii zdominowanej przez Niemcy. Ponieważ płace są u znacznie niego niższe opłacalne stają się inwestycje w te dziedziny, które nie wymagają innowacyjności i wysokich nakładów. Nakręcona koniunktura gospodarki zależnej wpływa także na wzrost potencjału silniejszego partnera, który zyskuje ogromny rynek zbytu. Dzisiaj eksport tworzy prawie połowę PKB Niemiec, których gospodarka nie miałaby szans na rozwój bez zaplecza jakie dla niej stanowi Europa Środkowa i Wschodnia.


Pułapka zależnego rozwoju polega na tym, że w pewnym momencie dalszy rozwój kraju zależnego gospodarczo nie jest już możliwy. Przejście na wyższy poziom wymaga bowiem gospodarki innowacyjnej opartej na zdobyczach nowoczesnej techniki a nie imitacyjnej jak to ma miejsce teraz. Taki przeskok mogliśmy zaobserwować wśród „azjatyckich tygrysów” rozwijających sektor komputerowy i elektroniczny. Dla Polski jest to wyjątkowo trudne chociażby ze względu na jawną sprzeczność z interesem ekonomicznym Niemiec mających szereg narzędzi politycznych mogących posłużyć do dyscyplinowania krnąbrnego partnera. Przyszłe kryzysy gospodarki niemieckiej spowodowany obciążeniem w postaci świadczeń na rzecz imigrantów mogą być katastrofalne dla Polski ściśle powiązanej z rynkiem niemieckim. Z drugiej strony mogą one stanowić szanse dla skierowania naszej gospodarki na zupełnie inne tory zupełnie niezależne od berlińskiej metropolii.


A co z klasą średnią? Dalsze uzależnianie się ekonomiczne Polski od Niemiec skutkować będzie jej postępującym zanikiem. Niemiecki dynamika gospodarcza jest uzależniona od taniej siły roboczej i rynków zbytu w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Na niemieckie PKB prawie w połowie składa się eksport towarów i usług. Nie tylko budowanie lotnisk w Polsce będzie zbędne, niepotrzebne stanę się małe i średnie firmy ponieważ nasz kraj będzie pełnić funkcję rynku zbytu dla kilku niemieckich lub międzynarodowych potentatów. Dlatego też poparcie ze strony tej grupy dla Platformy to typowy przykład karpi opowiadających się za świętami Bożego Narodzenia.


Przyczyna tkwi w mentalności Polaków, których auto identyfikacja uległa gwałtownej destrukcji po II wojnie światowej. Po wymordowaniu dotychczasowych elit zainstalowano nowe, dominujące do dzisiaj. Dariusz Karłowicz w ciekawej publikacji „Polska jako Jason Bourne” porównuje nasz stan do pacjenta, który na wskutek traumatycznych przeżyć stracił pamięć a tym samym poczucie tożsamości. Pamięta tylko strzępy rzeczywistości, pod wpływem pewnych bodźców coś mu się przypomina ale tych fragmentów nie może połączyć w całość. Tytułowy Bourne, bohater poczytnego kryminału w końcu odzyskuje utraconą tożsamość. Niestety z naszą zbiorową świadomością jest znacznie gorzej niż to opisuje Karłowicz. Amnezja jest wdzięcznym tematem dla popkultury. W filmach i literaturze wykorzystano chyba wszystkie możliwe warianty także te w których korzystając z utraty pamięci pacjenta otoczenie wmawia mu kompletnie fałszywą tożsamość. To jest właśnie przypadek polskiej klasy średniej.